Week 2

Sinds het vorige bericht is er alweer het een en ander gebeurd, en omdat ik net het internetcafe wou verlaten, maar toch nog moest blijven hier dan maar een nieuw bericht. Het is namelijk een nieuw internetcafe, heel dichtbij m'n huis, en heel ruim en relaxt, maar ze doen niet aan een tarief per minuut of kwartier, maar per uur. En ik was per ongeluk net over m'n uur heen, dus moest ik voor 2 uur betalen, en kan ik dus net zo goed nog even blijven zitten... zeeuwen ben zuunig he!
Maar eigenlijk heb ik ook wel een hele hoop te vertellen, dus vooruit dan maar.

Afgelopen weekend zijn we met een groep van 7 mede-buitenlanders naar het centrum van Pretoria gegaan. De weg er naartoe was al een belevenis, want er is niet echt openbaar vervoer hier, de beste en goedkoopste manier om je te verplaatsen is per minibus. Je ziet ze overal rondcrossen, vaak helemaal volgepropt, alleen hadden we nog niet helemaal door hoe we erin kwamen, en er een tot stoppen konden krijgen. Gelukkig is iedereen hier heel behulpzaam als je maar betaald haha. Het centrum was erg bijzonder, omdat ik al een week tussen de studenten leefde, het grootste deel van de populatie in Hatfield bestaat namelijk uit studenten. In Pretoria centrum waan je je pas echt in het buitenland. Wij waren de enige witte mensen die er te bekennen waren. Midden op het plein was een of andere Aids voorlichting aan de gang in de vorm van een toneelstuk, en grote dozen condooms werden uitgedeeld. Wat ook grappig was was dat we op verschillende plaatsen mensen achter een tafeltje zagen zitten met daarop 1 of meerdere vaste telefoons (van die 'ouderwetse' met een snoer). Het leek een soort grap maar als je goed keek zag je dat er onder het tafeltje een satellietontvanger stond, en met die telefoons kun je dus tegen betaling bellen, midden op straat!
We zijn naar het Kruger museum geweest, het huis waar Paul Kruger ooit heeft gewoont, en naar het Pretoria Art museum. Erg leuk allemaal! Er was ook een Tsjechische jongen, Vitek, met ons mee en die neemt alles op met een microfoon en een bandje... beetje vermoeiend want we moesten dus steeds op 'm wachten. Hij neemt ook de colleges op, want z'n engels is niet zo goed en dan kan ie er thuis nog een keer naar luisteren...

Zondag zijn we naar het zwembad geweest, ook vlakbij en ideaal: een mooi openluchtzwembad, 50 meter lang en geen kip te bekennen! Het is natuurlijk winter, dus niemand haalt het in z'n hoofd om te gaan zwemmen, maar het was 28 graden ofzo, dus niemand houdt ons tegen!

Ik weet niet of het door het zwemmen kwam of doordat ik maandagochtend om 7:30 naar college moest in de kou (toen was het misschien maar 5 graden) maar de rest van de week ben ik ziek geweest, een flinke griep. Bij de apotheek heb ik een soort bruistabletten gehaald en die helpen wel, volgens de Duitse mevrouw die daar werkte het beste middel, dus ondertussen ben ik er weer bijna vanaf. De les van 7:30 ging trouwens niet door, de leraar kwam niet opdagen, dus nog voor niks kougeleden ook!

Gisteren hebben we de verjaardag van Sarah, onze schoonmaakster die elke dag komt poetsen en afwassen, gevierd. Ze had al 100 keer gezegd wanneer ze jarig was, dus we hadden een taart en bloemen voor haar gekocht, en ze was er heel erg blij mee! Helaas nam ze de taart meteen mee naar huis ipv met ons te delen ;-)

Morgen (zaterdag) gaan we naar de Pilanusberg, een nationaal park 100 km hiervandaan. Ik ben benieuwd of ik de eerste olifanten en giraffes zal gaan zien!