Wat ik zoal tegenkom in Zambia
Door: winnie
Blijf op de hoogte en volg Winnie
06 November 2009 | Zambia, Lusaka
- Drijvende losgeraakte nepvlechtjes tijdens het zwemmen in de ‘olympic swimming pool’
- Schattige rotkinderen die heet water over een jong hondje gieten
- Minibusjes (het openbaar vervoer) die zelfs achteruit rijden om passagiers op te pikken (handig als je nog mee wil, minder fijn als je er al in zit)
- Urenlange rijen met auto’s en tientallen mensen met jerrycans voor de benzinepomp, wegens brandstof tekort
- Om de avond geen elektriciteit in mijn schattige roze huisje, maar wel veel spinnen, kakkerlakken en af en toe een verdwaalde rat
- Het traagste verkeer ooit, om maar brandstof te besparen (of zijn ze altijd traag?!, “better safe than sorry”, natuurlijk)
- Een langsrijdende president en niemand die op of om kijkt (want het is een nietsnut en dat staat dagelijks op de voorpagina van de populairste krant)
- Plastic limonadeflesjes met gaten bevestigd op een tuinslang om het gras te besproeien (tip!)
- De nieuwste rage in de wijk waar ik woon: afrastering van gras, dus wij doen ook gezellig mee!, al zegt de jongen die we er voor hebben ingehuurd al 2 weken “Tomorrow I’ll start”… dus tis nog even afwachten of ik het mee ga maken.
- Dinsdag pizzadag bij Pizza Inn: 2 voor de prijs van 1
- Een verbaasde en bijna ongeruste Christine over het feit dat we al víer avonden achter elkaar stroom hebben
- Politieagenten, postkantoormedewerkers, taxichauffeurs en andere voorbijgangers die de voetbalwedstrijd Zambia - Mozambique kijken op de tv-schermen in het postkantoor (2-0!!)
- Op straat iemand die Fred heet: “Hi, my name is Fred and my hobby is to make new friends. What are your names?” … en talloze andere ‘originele’ openingszinnen en liefdesverklaringen…
- Briefgeld (geen munten) variërend in waarde tussen de 50 (0,0075 euro) en 50.000 Kwacha (7,5 euro)
Ik ben hier nu precies een maand, en de tijd vliegt, zoals gewoonlijk. Ondanks dat alles enorm inefficiënt en langzaam gaat, wat resulteert in veel te korte dagen en het feit dat m’n geduld in extreme mate op de proef wordt gesteld, hebben we gelukkig al het een en ander bereikt. Ik heb de financiële wanorde weer inzichtelijk en kloppend gemaakt, we hebben het perfecte huis gevonden in Woodlands en mooie plannen voor ‘de toekomst’ zonder mij…
Ik heb ook mijn eerste trip achter de rug, naar Livingstone in het zuiden. Het is de toeristische hoofdstad van Zambia, maar nauwelijks een toerist te bekennen in deze tijd van het jaar. Waarschijnlijk omdat het toeristische hoogtepunt, de Victoria watervallen, zo goed als droog staan. Maar toch zijn we even gaan kijken natuurlijk, want ik heb bijzondere herinneringen. 4 jaar geleden was ik er ook, maar dan aan de Zimbabwaanse kant, waar ik wel even zou gaan raften… de rest van het verhaal is bekend.
Om 4 jaar later op zo’n afgelegen en bijzondere plek terug te komen is toch wel speciaal. Dus of er nu wel of geen water ‘viel’, het was zeker de moeite! Vanuit Zambia konden we ook Zimbabwe zien, waar de watervallen ook in de droge tijd een stuk indrukwekkender zijn, en het paadje waar ik destijds met Cass en Judith liep om de watervallen te bewonderen. Maar tijd om te raften of andere gekke dingen te doen was er niet, want we kwamen om de technische kennis van de plaatselijke solar-retailers op te vijzelen.
Vorige week zijn Dirkpieter en Joke gearriveerd. Dirkpieter is de nieuwe country coördinator voor Zambia. De komende weken gaan we verder het huis en kantoor inrichten, nog een trip maken om te zien hoe de lokale jongens het er vanaf brengen en wat er allemaal in den lande gebeurd en verbeterd kan worden, en dan zit mijn tijd er al weer bijna op! Ik ben van plan om naar Malawi te gaan en misschien ook nog naar Mozambique. Dan van daar uit terug naar Tanzania om kerst en oud&nieuw te vieren en de vakantie met pa en moe voor te bereiden, want die komen begin januari eindelijk! Maar eerst nog maar even van Zambia genieten!
Groeten uit Lusaka!
Winnie
- Schattige rotkinderen die heet water over een jong hondje gieten
- Minibusjes (het openbaar vervoer) die zelfs achteruit rijden om passagiers op te pikken (handig als je nog mee wil, minder fijn als je er al in zit)
- Urenlange rijen met auto’s en tientallen mensen met jerrycans voor de benzinepomp, wegens brandstof tekort
- Om de avond geen elektriciteit in mijn schattige roze huisje, maar wel veel spinnen, kakkerlakken en af en toe een verdwaalde rat
- Het traagste verkeer ooit, om maar brandstof te besparen (of zijn ze altijd traag?!, “better safe than sorry”, natuurlijk)
- Een langsrijdende president en niemand die op of om kijkt (want het is een nietsnut en dat staat dagelijks op de voorpagina van de populairste krant)
- Plastic limonadeflesjes met gaten bevestigd op een tuinslang om het gras te besproeien (tip!)
- De nieuwste rage in de wijk waar ik woon: afrastering van gras, dus wij doen ook gezellig mee!, al zegt de jongen die we er voor hebben ingehuurd al 2 weken “Tomorrow I’ll start”… dus tis nog even afwachten of ik het mee ga maken.
- Dinsdag pizzadag bij Pizza Inn: 2 voor de prijs van 1
- Een verbaasde en bijna ongeruste Christine over het feit dat we al víer avonden achter elkaar stroom hebben
- Politieagenten, postkantoormedewerkers, taxichauffeurs en andere voorbijgangers die de voetbalwedstrijd Zambia - Mozambique kijken op de tv-schermen in het postkantoor (2-0!!)
- Op straat iemand die Fred heet: “Hi, my name is Fred and my hobby is to make new friends. What are your names?” … en talloze andere ‘originele’ openingszinnen en liefdesverklaringen…
- Briefgeld (geen munten) variërend in waarde tussen de 50 (0,0075 euro) en 50.000 Kwacha (7,5 euro)
Ik ben hier nu precies een maand, en de tijd vliegt, zoals gewoonlijk. Ondanks dat alles enorm inefficiënt en langzaam gaat, wat resulteert in veel te korte dagen en het feit dat m’n geduld in extreme mate op de proef wordt gesteld, hebben we gelukkig al het een en ander bereikt. Ik heb de financiële wanorde weer inzichtelijk en kloppend gemaakt, we hebben het perfecte huis gevonden in Woodlands en mooie plannen voor ‘de toekomst’ zonder mij…
Ik heb ook mijn eerste trip achter de rug, naar Livingstone in het zuiden. Het is de toeristische hoofdstad van Zambia, maar nauwelijks een toerist te bekennen in deze tijd van het jaar. Waarschijnlijk omdat het toeristische hoogtepunt, de Victoria watervallen, zo goed als droog staan. Maar toch zijn we even gaan kijken natuurlijk, want ik heb bijzondere herinneringen. 4 jaar geleden was ik er ook, maar dan aan de Zimbabwaanse kant, waar ik wel even zou gaan raften… de rest van het verhaal is bekend.
Om 4 jaar later op zo’n afgelegen en bijzondere plek terug te komen is toch wel speciaal. Dus of er nu wel of geen water ‘viel’, het was zeker de moeite! Vanuit Zambia konden we ook Zimbabwe zien, waar de watervallen ook in de droge tijd een stuk indrukwekkender zijn, en het paadje waar ik destijds met Cass en Judith liep om de watervallen te bewonderen. Maar tijd om te raften of andere gekke dingen te doen was er niet, want we kwamen om de technische kennis van de plaatselijke solar-retailers op te vijzelen.
Vorige week zijn Dirkpieter en Joke gearriveerd. Dirkpieter is de nieuwe country coördinator voor Zambia. De komende weken gaan we verder het huis en kantoor inrichten, nog een trip maken om te zien hoe de lokale jongens het er vanaf brengen en wat er allemaal in den lande gebeurd en verbeterd kan worden, en dan zit mijn tijd er al weer bijna op! Ik ben van plan om naar Malawi te gaan en misschien ook nog naar Mozambique. Dan van daar uit terug naar Tanzania om kerst en oud&nieuw te vieren en de vakantie met pa en moe voor te bereiden, want die komen begin januari eindelijk! Maar eerst nog maar even van Zambia genieten!
Groeten uit Lusaka!
Winnie
-
06 November 2009 - 09:28
Marleen:
hihi, klinkt wel erg grappig!
Geniet van de laaste paar maandje, zo te horen komt het einde in zicht... -
06 November 2009 - 09:46
Jeanne A. Uit H.:
Moet erg lachen om je beschrijving van het dagelijks leven daar. Geduld hebben is een noodzaak lijkt me. Succes en veel goeds voor de komende maanden. -
07 November 2009 - 20:35
Hans:
Wat een boeiende en leuke beschrijving weer!
Heb je straks, na terugkeer, genoeg stof voor een boek(je), of om een aantal interessante artikelen te schrijven?
Succes met je goede werk, de laatste maanden.
-
09 November 2009 - 11:27
Judith Ten Hoopen:
Hahahahaha, ik moest erg lachen bij je opsomming van avonturen! Knap hoor, dat het je allemaal lukt daar, ik geloof dat ik het niet zo leuk zou vinden als jij. Vooral die ratten niet!!!!
Succes nog even en tot gauw, misschien in Oxford?
Liefs, Judith -
10 November 2009 - 11:18
Oma En Opa Versol:
lieve Winnie,opeens dacht ik aan je website,schandalig!We hebben genoten van je geestige verhaal.Bewondering voor je aanpassingsvermogen (wow)!Sterkte en succes.Heel veel liefs van ons beiden. -
10 November 2009 - 21:20
Peter:
Habari za Lusaka?
Jeetje; dat zelfs jouw tijd daar eindig is: bizar!
Geniet er nog maar van, want eenmaal teru is het allemaal alweer snel 'normaal'.
Als je nog werk zoekt; kom je Bart en mij joinen?
Kwa heri!
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
