The Boat Race

Helaas, het zit er weer op! Afgelopen week ben ik in Port Alfred geweest (aan de kust tussen Port Elizabeth en East London) voor the Universities Boat Race. Een roeiwedstrijd vergelijkbaar met Oxford Camebridge, maar dan wel op z'n zuidafrikaans natuurlijk.
We vertrokken op zondag 4 september met de trein vanuit Johannesburg. De grote tassen en koffers werden -heel luxe- apart met een vrachtwagen vervoerd. De groep bestond uit 35 roeiers (4 achten) en ik was de enige buitenlander. De meesten hadden nog nooit met de trein gereisd, dus het was allemaal erg spannend! We hadden een hele wagon voor onszelf, en de reis was heel mooi, hoe dichter we bij de kust kwamen hoe mooier. Zo'n 24 uur later (2 uur vertraging) kwamen we aan in East London, waar we werden opgewacht door de ouders van een van de roeisters met een pineapple-truck. Met z'n allen in de laadbak (heel normaal hier) reden we in zo'n 2 uur langs de kust naar Port Alfred. Een hele mooie rit! Wij, de B-women, hadden 2 houten vakantiehuisjes boven op de duinen met schitterend uitzicht over de zee. Echt heel erg mooi. We hadden twee 6-persoonshuisjes met z'n achten, dus superdeluxe! En ook hier werd elke dag gepoetst en voor ons afgewassen! Dinsdag en woensdag hebben we steeds twee keer getraind, op de Kowie-river: blauw, helder en vooral zout water. Ook uit de kraan kwam trouwens zout water, dat kon je dus niet drinken. Wat we wel dronken was het regenwater uit de ton naast elk huisje.

De rivier mondt uit in de zee, en bij vloed stroomt het zeewater de rivier in. Bij laag water is het soms erg ondiep, en zijn we dus ook een keer op een zandbank belandt. Best apart... Donderdag was de grote dag, de head-race. De dames roeien 4 km en de heren 6. Wij roeiden om 10 uur 'sochtends, met stroom mee. Ik heb nog nooit zo snel een 4 km afgelegd: 13 minuten en 50 seconden. De ploegen (van 10 verschillende universiteiten uit heel ZA) startten steeds met 30 seconden tussentijd. Onze race verliep prima. De uitslag werd bekend gemaakt door een meneer die alles ging voorlezen (heel spannend), en wij hadden de 3e tijd!! Maar omdat de ploeg die tweede was geworden een combi-ploeg van 2 universiteiten was, werden ze niet toegelaten tot de finale om de 1e en 2e plek, en wij dus wel! Daarna was de feestvreugde even over, want de B-boys roeiden na ons, en verloren de skeg waardoor de boot onbestuurbaar werd, ze roeiden recht op de rotsen af, moesten de boot stilleggen en kwamen zigzaggend over de finish. De A-women barstten vervolgens in tranen uit, want ook zij moesten daarna in dezelfde boot roeien. En moesten eigenlijk meteen instappen. Maar gelukkig kon alles optijd gefixt worden.

Donderdag avond vond het Formal Dinner plaats, alle roeiers (zo'n 350) kwamen samen in een grote zaal. Het eten was best lekker, maar wel een grote chaos, en tussendoor werden er allerlei toespraken gehouden door belangrijke mensen (denk ik) en werd er een prijs uitgereikt voor de best geklede dames en herenploeg.
Vrijdag hadden de b-boys finale, om de 7e en 8e plek, was heel gaaf, want ze wonnen met bijna een km voorsprong. Zaterdag waren alle andere finales. Wij roeiden weer 'sochtends met stroom mee (godzijdank) en dit keer startten we naast elkaar. Helaas waren de dames van Rhodes University al snel vertrokken (zij roeiden dan ook op hun thuiswater) en werden we tweede. Aan het vlot werden we opgewacht door de andere TUKS ploegen met bier! Bij onze huisjes hoorde ook een zwembad, en daar zijn we met z'n allen in onze roeipakjes ingesprongen om af te koelen (ijskoud water), en de rest van de dag hebben we nog naar de andere finales gekeken. De A-women werden vijfde en de A-boys vierde. En daarna kon de party beginnen! Het begon met een fines-meeting, typisch studentikoos, maar ik had er nog nooit van gehoord. Alle vier de ploegen moesten fines (boetes) opschrijven als iemand iets verkeerds deed, en alle fines werden zaterdagavond voorgelezen en dan moest je drinken. Ik had een fine 'for being dutch' en 'for trying to get into the A-crew' heel grappig allemaal, en toen zat de feeststemming er natuurlijk snel in! Zondagochten vertrokken we weer, veel te vroeg, met de pineappletruck naar East London. In de trein ging het feest nog even door, en maandagmiddag was ik weer thuis, helaas!
Ik ben wel heel blij dat ik meegegaan ben! Het was superleuk en heel gezellig! We hebben nog een paar keer een 'bring en burn' op het strand gehouden (kampvuur waarbij iedereen iets brandbaars moest inbrengen). Eigenlijk is het studentenroeien hetzelfde als in Nederland. Wat wel anders is, is dat we geen coaches hadden, maar dat is meer een gebrek van de club. En ik heb ook nog niet echt een bestuur ontdekt. [correctie: na enig onderzoek op internet blijkt er wel degelijk een bestuur te zijn, en die waren ook bijna allemaal mee, ze gedragen zich alleen niet zo...] Elke ploeg heeft een team-captain, en die regelt alles. Verder verbleven alle roeiverenigingen die hele week in Port Alfred, wat het ook wel gezellig maakt! We hadden zelf geen auto, en het was minstens 2 km lopen van het huisje naar de boten, maar meestal kregen we wel een lift van een andere ploeg.

Helaas moet er nu weer heel hard gestudeerd worden! Ik zit weer gezellig in het kippenhok, heb net allemaal piepkleine gebakjes gekregen, want een van de kippen was jarig (en heb nog wat verhalen over mislukte kookpogingen en wasmachines aan moeten horen, helaas)...